تاريخ : سه شنبه 18 فروردين 1394 | 5:01 | نویسنده : مصطفی گنجی

آنجا گُونه آسمان با عشق لبخند ميزد

پشت لبخند،ابروی يَخ زيرافق گم بود
                                                    نگاه من ، به سمت آن افق  قفل بود

هم خوانی نور و يَخ ، آرامش رويا بود
                                                     در امتداد خط نگاه ، آنجا چه زيبا بود

در چشم  من، چه  غوغايی بر پا بود
                                                     در بزم  آن تصوير ، او نيز مهمان  بود

درقلب من،جای قطره برف خالی بود
                                                     در وصف تو..

                                                      ابر برف، چون  چشم ، سياه  بود

دَردِل بگشای،ديده به آسمان وابرسياه بُود

              بَرسَرآسمان و ابرسياه،تُورسفيد برف بُود

آسمان زمستان ، لبخند ميزند ...

                                        هم سو شو.....



امتیاز بدهید :

| امتیاز : 0
موضوع : | بازدید : 1632
برچسب ها :