به دور و برم وقتی دقت می کنم حرفای عجیبی می شنوم که چون کسی برا خودش یا شاید برا دلخوشی دوستاش حرفی زده اون حرف شده یه تیکه،حتما شما هم شنیدید که بعضی از آدما کلماتی رو هجی می کنن که بهش فکر نمی کنن

کسی که از یه شهر غیر ساحلی وارد یه شهر ساحلی میشه و به دریا میرسه فوری لباس از تن بیرون می کنه و یه شیرجه تو آب میزنه

کسی که چند روزیه رفته مسافرت به مسیرهای پیاده روی وقتی میرسه به خونش فوری یه غذای مورد دلخواهشو میخوره

کسی که خیلی وقته داره هوای آلوده رو تنفس می کنه وقتی به یه هوای کوهستانی می رسه فوری چند تا نفس عمیق میکشه

کسی که تا حالا وارد یه مهمونی آنچنانی با مهمونای مختلط نشده وقتی وارد میشه چشماش قابل کنترل نمیشه

کسی که خیلی وقته تو جامعه ای زندگی می کنه که لباس سیاه و تیره می پوشیدن وقتی وارد جامعه ای بشه که اصلا تو اون جامعه لباس تیره تولید نمیشه شوکه میشه و چند روزی تو شک بسر میبره

همه این مثالها نشون دهنده یه مطلب واضحه ، و اون اینه که کسی رو ما نمی تونیم و مجاز نیستیم و اجازه نداریم بی جنبه خطاب کنیم ، وقتی کسی به چیزی که مدتهاست بهش نیاز داره و دم دستش نبوده میرسه طبیعیه که بخواد بی رویه ازش استفاده کنه ، کجای این مطلب یا بهتره بگم حقیقت ، بی جنبگیه ؟

شنیدم چند خانواده ای با هم رفته بودن به کشور همسایه و تو اونجا یکی از خانمهای جمع نحوه پوشش رو تغییر داده بطوری که مابقی ایشون رو با موقعیت وی تو کشور خودش سنجیدن ، خیلی جالبه بدونید پشت سرش چی می گفتن ، فلانی جنبه بیرون رفتن از ایران رو نداره ، اینجور افراد باید بدونن که طبیعت نیازهایی رو برای آدمی تعریف کرده (چه شما بهش بگین زشت و بد و چه شماها خوشتون بیاد و بهش بگین پسندیده و خوب ) و رسیدن به اون نیازها در اولین فرصت هیجاناتی رو در پی خواهد داشت پس لطفا از خودتون کلماتی همانند جنبه برای توصیف این هیجانات ابداع نکنید 

طبیعت مادر و دلیل پیدایش انسانهاست و همواره آدمی از لحظه تولد دارای طبع های متفاوته که هدیه طبیعت یا مادر آدمیه و اگر مسیرهای رسیدن به نیازهای طبیعی گرفته بشه با ایجاد اولین فرصت فرد نیازمند در پی برآورده کردن نیازهایش خواهد بود

تشنه بودن و گشنه بودن و خیلی چیزای دیگه حق طبیعی هر انسانیه و باید یاد بگیریم نیازها قابل احترامن و از نامگذاری این نیازها با استفاده از کلمات نامفهوم و بی هویت برای توصیف پرهیز کنیم

امتیاز بدهید :